Dwudziestotrzyletnia dziewczyna wciąż poszukującą swojej drogi życiowej odkrywa, że jest w ciąży. Oczywiście tego nie było w jej planach na najbliższą przyszłość, a może w ogóle? Najlepsza europejska komedia ubiegłego roku w końcu wchodzi na ekrany polskich kin i jest to seans, który warto zaliczyć.

Każdego lata niewielka wyspa na północy Gotlandii zmienia się w kulturalne centrum Szwecji. Fårö była domem dla Ingmara Bergmana przez ponad czterdzieści lat i to właśnie tutaj żył i pracował. Od ponad osiemnastu lat organizowany jest tutaj festiwal poświęcony jego twórczości. O tegorocznej edycji Bergmanveckan rozmawiamy z jego dyrektorką artystyczną Kasią Syty.

Wyczekiwany przez nas moment w końcu nadszedł - Joachim Trier wraca z nowym filmem, w którym pokazuje portret zagubionego pokolenia, miotającego się między tym, czego należy chcieć, a tym, czego chce się tak naprawdę. Koncept nieszczególnie nowy, ale norweskiemu reżyserowi udało się pokazać bolączki młodych ludzi w tak angażujący sposób, że każdy z widzów będzie w stanie odnaleźć w tym obrazie cząstki swojej rzeczywistości. Przed Wami słodko-gorzka opowieść o dorastaniu, które jest niekończącym się procesem.

Dla wielu osób filmy Bergmana są kwintesencją kina skandynawskiego. Nic dziwnego, że na jego ukochaną wyspę, co roku tłumnie przybywają przedstawiciele branży filmowej oraz kinomaniacy, którzy chcą poczuć atmosferę miejsca, w którym żył i tworzył przez lata szwedzki reżyser.

Już 17 maja rozpocznie się 75. edycja jednego z najważniejszych międzynarodowych festiwali filmowych na świecie. Na Lazurowe Wybrzeże wracają skandynawscy twórcy ze swoimi najnowszymi produkcjami. W tym roku, aż trzech z nich ma szansę na Złotą Palmę w Konkursie Głównym.

Jak często słyszycie o przełomowych kobiecych nazwiskach w świecie sztuki i kultury? Mimo że od jakiegoś czasu obserwujemy silny trend na przywoływanie życiorysów kobiet zapomnianych przez historię, dominacja męskich przykładów, "ojców wynalazku", wciąż jest uderzająca. I często bardzo niesprawiedliwa. Tak jak w przypadku naszej dzisiejszej bohaterki, szwedzkiej malarki Hilmy af Klint, którą uznaje się za prawdziwą prekursorkę abstrakcjonizmu. Nazwisko, o którym przez lata mówiło się niewiele, w końcu zaczęło przyciągać uwagę. Wystawa jej prac w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku była jedną z najchętniej odwiedzanych w 60-letniej historii tej jednej z najważniejszych instytucji kultury. Kim była ta szwedzka artystka?

Czy można o seksie i miłości rozmawiać otwarcie? Czy prywatne jest polityczne? O różnych obliczach związków i relacji w Szwecji opowiada w swojej najnowszej książce "Szwedzka sztuka kochania. O miłości i seksie na Północy" Katarzyna Tubylewicz.

Festiwale kina dokumentalnego są jak najlepsze przeglądy najważniejszych wydarzeń ze świata. Kino przynajmniej na chwilę zaklina przestrzeń, zmniejsza dystans i znosi wszelkie bariery. Przyglądamy się trwającemu właśnie festiwalowi dokumentu CPH:DOX i sprawdzamy jakie tematy wybrali dla swoich widzów selekcjonerzy z Danii.